ZASIŁEK STAŁY
Zasiłek stały przysługuje osobie pełnoletniej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, samotnie gospodarującej albo pozostającej w rodzinie, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kryterium dochodowego, określonego w art. 8 ustawy o pomocy społecznej. Uprawnienie do zasiłku stałego ustala się na podstawie wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w miejscu zamieszkania, zgromadzonej dokumentacji potwierdzającej sytuację rodzinną, majątkową, zdrowotną oraz na podstawie wywiadów środowiskowych u najbliższych członków rodziny zamieszkałych oddzielnie.
Zasiłek stały ustala się w wysokości:
- w przypadku osoby samotnie gospodarującej – różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej, a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 645 zł miesięcznie,
- w przypadku osoby w rodzinie – różnicy między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie, a dochodem na osobę w rodzinie.
Kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 30 zł miesięcznie.
Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami ustawy o pomocy społecznej, osoba oczekująca na wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub orzeczenia o niezdolności do pracy ma prawo złożyć w ośrodku pomocy społecznej, wniosek o przyznanie zasiłku stałego wraz z potwierdzeniem złożenia wniosku o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub orzeczenia o niezdolności do pracy.
Ośrodek pomocy społecznej przeprowadza rodzinny wywiad środowiskowy. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ośrodek ustali, że osoba:
- spełnia warunki do przyznania zasiłku stałego wynikające z art. 37 ust. 1 lub 4 ustawy o pomocy społecznej z wyłączeniem warunku całkowitej niezdolności do pracy - zawiesza postępowanie do czasu dostarczenia orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub orzeczenia o niezdolności do pracy. W okresie zawieszenia postępowania osoba otrzymywać będzie świadczenie w postaci zasiłku okresowego z urzędu (bez konieczności składania wniosku o jego przyznanie).
- nie spełnia któregokolwiek z warunków do przyznania zasiłku stałego określonych w art. 37 ust. 1 lub 4 (tj. jej dochód lub dochód na osobę w rodzinie jest wyższy od kryterium dochodowego w pomocy społecznej, ma prawo do renty socjalnej, świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego, dodatku z tytułu samotnego wychowania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania lub zasiłku dla opiekuna), z wyłączeniem warunku całkowitej niezdolności do pracy - gdyż dopiero ubiega się o wydanie stosownego orzeczenia – odmawia przyznania zasiłku stałego.
Jeśli po otrzymaniu orzeczenia o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczenia o całkowitej niezdolności do pracy, osoba ubiegająca się o zasiłek stały, złoży orzeczenie w ośrodku pomocy społecznej w terminie:
- do 60 dni od jego otrzymania - zawieszone postępowanie podejmuje się, a prawo do zasiłku stałego ustala się wstecz od miesiąca, w którym został złożony wniosek o przyznanie zasiłku stałego wraz potwierdzeniem złożenia wniosku o wydanie orzeczenia,
- po upływie 60 dni od jego otrzymania - zawieszone postępowanie podejmuje się, a prawo do zasiłku stałego ustala się od miesiąca, w którym orzeczenie zostało dostarczone.
W przypadku, gdy uprawnienie do świadczenia nie obejmuje pełnego miesiąca, świadczenie przyznaje się za niepełny miesiąc, a kwotę świadczenia ustala się, dzieląc pełne kwoty przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni objętych świadczeniem.
ZASIŁEK OKRESOWY
Zasiłek okresowy przysługuje na podstawie art. 38 ustawy o pomocy społecznej i skierowany jest do osób i rodzin bez dochodów lub o dochodach niższych niż ustawowe kryterium oraz zasobach pieniężnych nie wystarczających na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych, zwłaszcza ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie, możliwość nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego.
Zasiłek okresowy ustala się:
- w przypadku osoby samotnie gospodarującej - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 418 zł miesięcznie,
- w przypadku rodziny - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym rodziny, a dochodem tej rodziny.
Kwota tak ustalonego zasiłku okresowego nie może być niższa niż 50 % różnicy między:
- kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej, a dochodem tej osoby,
- kryterium dochodowym rodziny, a dochodem tej rodziny.
Kwota zasiłku okresowego nie może być niższa niż 20 zł. Okres, na jaki przyznane zostanie to świadczenie, ustala ośrodek pomocy społecznej na podstawie okoliczności sprawy.
ZASIŁEK CELOWY I SPECJALNY ZASIŁEK CELOWY
Zasiłek celowy to świadczenie przyznawane na podstawie art. 39 ustawy o pomocy społecznej z przeznaczeniem na zaspokojenie niezbędnej potrzeby życiowej, a w szczególności: na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu.
Specjalny zasiłek celowy jest świadczeniem przysługującym na podstawie art. 41 ustawy o pomocy społecznej i może być przyznany w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie lub rodzinie o dochodach przekraczających kryterium ustawowe - w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny.
Może on być przyznany "w szczególnie uzasadnionych przypadkach", a więc w sytuacjach zupełnie wyjątkowych, bowiem o możliwości jego przyznania nie decyduje dochód strony, a sytuacja życiowa, w której się ona znalazła. Zebrany w przedmiotowej sprawie materiał nie może wskazywać, iż wnioskodawca znajduje się w podobnej sytuacji jak większość osób korzystających z pomocy społecznej i spełniających kryterium dochodowe, z akt sprawy musi wynikać iż strona znajduje się w trudnej sytuacji życiowej , którą można uznać za szczególną.
ZASIŁEK CELOWY W SYTUACJI ZDARZENIA LOSOWEGO
Zasiłek celowy z tyt. zdarzenia losowego jest świadczeniem przysługującym na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej i może być przyznany osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku zdarzenia losowego, jednocześnie pomimo wykorzystania własnych środków i możliwości, nie są w stanie zaspokoić niezbędnych potrzeb życiowych. Zasiłek ten może być przyznany niezależnie od dochodu i może nie podlegać zwrotowi.
ZASIŁEK CELOWY W SYTUACJI KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ LUB EKOLOGICZNEJ
Zasiłek celowy z tyt. klęski żywiołowej lub ekologicznej jest świadczeniem przysługującym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej i może być przyznany osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku klęski żywiołowej lub ekologicznej, jednocześnie pomimo wykorzystania własnych środków i możliwości, nie są w stanie zaspokoić niezbędnych potrzeb życiowych. Zasiłek ten może być przyznany niezależnie od dochodu i może nie podlegać zwrotowi.
ZASIŁEK CELOWY, ZASIŁEK OKRESOWY, POMOC RZECZOWA POD WARUNKIEM ZWROTU
Świadczenie to może być przyznane w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe, ale pod warunkiem zwrotu części lub całości kwoty zasiłku (art. 41 ustawy o pomocy społecznej).
Zasady zwrotu określa Uchwała Nr XLI/299/2017 Rady Gminy Bukowina Tatrzańska z dnia 29 sierpnia 2017 r.
ZAPEWNIENIE POSIŁKU - REALIZACJA PROGRAMU „POSIŁEK W SZKOLE I W DOMU”
1 stycznia wszedł w życie program rządowy „Posiłek w szkole i domu” na lata 2019-2023, który jest kontynuacją dotychczasowego programu „Pomoc państwa w zakresie dożywiania” na lata 2014-2020.
Program „Posiłek w szkole i w domu” składa się z trzech modułów – każdy kierowany jest do innego adresata:
- Moduł dla Dzieci i Młodzieży;
- Moduł dla dorosłych;
- Moduł organizacji stołówek oraz miejsc spożywania posiłków w szkołach.
Działania zapisane w module pierwszym i drugim nowego programu były realizowane przez samorządy w ramach „Pomocy państwa w zakresie dożywiania”. Ich celem jest zapewnienie posiłku dzieciom, uczniom i młodzieży oraz objęcie pomocą osób dorosłych – zwłaszcza osób starszych, chorych lub niepełnosprawnych i samotnych. Program przewiduje udzielenie pomocy w jednej z trzech form – posiłku, świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności oraz świadczenia rzeczowego w postaci produktów żywnościowych. Za realizację zadań wynikających z modułów 1. i 2. odpowiada minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.
Nowy program różni się od poprzedniego wprowadzeniem działań dotyczących modułu trzeciego, za który odpowiada minister właściwy do spraw oświaty i wychowana. Celem tego modułu jest wzmocnienie opiekuńczej funkcji szkoły poprzez tworzenie warunków umożliwiających spożywanie przez uczennice i uczniów posiłku w szkole. Efektem ma być tworzenie stołówek w szkołach, które ich nie posiadają, uruchamianie stołówek niefunkcjonujących lub poprawa standardu istniejących – tak, aby miały własną kuchnię i jadalnię. W ramach modułu możliwe jest więc także wsparcie w zakresie adaptacji i wyposażenia jadalni.
Wysokość kryterium dochodowego uprawniającego do korzystania z rządowego programu „Posiłek w szkole i w domu” wynosi 150 % kryterium wynikającego z art. 8 ustawy o pomocy społecznej – tak samo, jak miało to miejsce podczas realizacji programu „Pomoc państwa w zakresie dożywiania”.
Zatem pomoc w zakresie dożywiania przyznana jest osobom i rodzinom jeżeli:
- dochód netto na osobę w rodzinie nie przekracza 150 % kryterium dochodowego, tj. 792,00 zł na osobę w rodzinie.
- dochód netto osoby samotnie gospodarującej nie przekracza 150% kryterium dochodowego, tj. 1051,50 zł.
UDZIELENIE SCHRONIENIA, POSIŁKU, NIEZBĘDNEGO UBRANIA
Osoba lub rodzina ma prawo do schronienia, posiłku i niezbędnego ubrania jeżeli jest tego pozbawiona:
- udzielanie schronienia następuje przez przyznanie tymczasowego miejsca noclegowego w noclegowniach, schroniskach i innych miejscach do tego przeznaczonych;
- przyznanie niezbędnego ubrania następuje poprzez dostarczenie osobie potrzebującej bielizny, odzieży i obuwia odpowiednich do pory roku i indywidualnych właściwości;
- pomoc doraźna albo okresowa w postaci jednego gorącego posiłku dziennie przysługuje osobie, która własnym staraniem nie może go sobie zapewnić.
Pomoc w formie gorącego posiłku, przyznana dzieciom i młodzieży w okresie nauki może być realizowana w formie zakupu posiłków.
POMOC UDZIELANA CUDZOZIEMCOM
Cudzoziemcom, przebywającym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zaświadczenia lub zezwolenia (art. 170 i art.176 ustawy o cudzoziemcach) może być przyznawana pomoc w formie zasiłku celowego, a także w formie schronienia, posiłku oraz niezbędnego ubrania.
WYNAGRODZENIE NALEŻNE OPIEKUNOWI Z TYTUŁU SPRAWOWANIA OPIEKI PRZYZNANE PRZEZ SĄD
Świadczenie to wypłaca się w wysokości ustalonej przez sąd, opiekunowi prawnemu sprawującemu opiekę nad osobą całkowicie ubezwłasnowolnioną. Wynagrodzenie to obliczone w stosunku miesięcznym nie może przekraczać 1/10 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres poprzedzający dzień przyznania wynagrodzenia.
Udzielenie świadczeń w postaci wynagrodzenia za sprawowanie opieki nie wymaga przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego oraz wydania decyzji administracyjnej.
PRACA SOCJALNA
Praca socjalna to świadczenie niepieniężne , udzielana jest osobom i rodzinom bez względu na posiadany dochód. Udzielana jest również rodzinom i osobom nie korzystającym ze świadczeń finansowych pomocy społecznej. Praca socjalna świadczona jest na rzecz poprawy funkcjonowania osób i rodzin w ich środowisku społecznym. Prowadzona jest z osobami i rodzinami w celu rozwinięcia lub wzmocnienia ich aktywności i samodzielności życiowej.
PORADNICTWO SPECJALISTYCZNE
Poradnictwo specjalistyczne, w szczególności prawne, psychologiczne i rodzinne przysługuje osobom i rodzinom, które mają trudności lub wykazują potrzebę wsparcia w rozwiązywaniu swoich problemów życiowych. Poradnictwo specjalistyczne udzielane jest bez względu na posiadany dochód.
Poradnictwo prawne polega na udzielaniu informacji z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, zabezpieczenia społecznego.
Poradnictwo psychologiczne realizowane jest poprzez proces diagnozy, profilaktyki i terapii.
Poradnictwo rodzinne obejmuje problemy funkcjonowania rodziny, w tym opieki nad osobą niepełnosprawną, a także terapię rodzinną.
INTERWENCJA KRYZYSOWA
Interwencja kryzysowa stanowi zespół interdyscyplinarnych działań podejmowanych na rzecz osób i rodzin będących w stanie kryzysu. Celem interwencji kryzysowej jest przywrócenie równowagi psychicznej i umiejętności samodzielnego radzenia sobie, a dzięki temu zapobieganie przejściu reakcji kryzysowej w stan chronicznej niewydolności psychospołecznej.
Interwencją kryzysową obejmuje się osoby i rodziny bez względu na posiadany dochód.
W ramach interwencji kryzysowej udziela się natychmiastowej specjalistycznej pomocy psychologicznej, a w zależności od potrzeb - poradnictwa socjalnego lub prawnego, w sytuacjach uzasadnionych - schronienia do 3 miesięcy.
Ponadto matki z małoletnimi dziećmi oraz kobiety w ciąży dotknięte przemocą lub znajdujące się w innej sytuacji kryzysowej mogą w ramach interwencji kryzysowej znaleźć schronienie i wsparcie w domach dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży. Do tych domów mogą być również przyjmowani ojcowie z małoletnimi dziećmi albo inne osoby sprawujące opiekę prawną nad dziećmi.
USŁUGI OPIEKUŃCZE I SPECJALISTYCZNE USŁUGI OPIEKUŃCZE
Usługi opiekuńcze świadczone są osobom w miejscu zamieszkania i polegają na pomocy w zaspakajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiece higienicznej i pielęgnacji oraz, w miarę możliwości, na zapewnieniu kontaktów z otoczeniem.
Usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze przysługują osobom samotnym oraz w rodzinie, które z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymagają pomocy innych osób, a rodzina nie może takiej pomocy zapewnić.
Usługi opiekuńcze są odpłatne. Zasady odpłatności określa Uchwała Nr XLI/301/2017 Rady Gminy Bukowina Tatrzańska z dnia 29 sierpnia 2017 roku w sprawie określenia szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze.
Usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi
Specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi mogą obejmować:
- uczenie i rozwijanie umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia, w tym zwłaszcza: uczenie umiejętności zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, w tym funkcjonowania społecznego, motywowanie do aktywności, prowadzenie treningów samoobsługi i umiejętności społecznych, wspieranie w formie asystowania w codziennych czynnościach życiowych (utrzymywanie kontaktów z domownikami, rówieśnikami w miejscu nauki i pracy, organizowanie i spędzanie czasu wolnego, korzystanie z usług różnych instytucji),
- interwencje i pomoc w życiu w rodzinie, w tym: poradnictwo specjalistyczne, wsparcie psychologiczne, ułatwienie dostępu do edukacji i kultury, koordynacja działań innych służb na rzecz rodziny podopiecznego, współpraca z jego rodziną,
- pomoc w załatwianiu spraw urzędowych (uzyskanie świadczeń, wypełnianie dokumentów),
- wspieranie i pomoc w uzyskaniu zatrudnienia (szukanie informacji o pracy, pomoc w znalezieniu zatrudnienia lub alternatywnego zajęcia, wspieranie i asystowanie w kontaktach z pracodawcą, rozwiązywanie problemów psychicznych wynikających z pracy lub jej braku),
- pomoc w gospodarowaniu pieniędzmi (nauka planowania budżetu, asystowanie przy ponoszeniu wydatków, usamodzielnianie finansowe),
- usprawnianie zaburzonych funkcji organizmu (zgodnie z zaleceniami lekarskimi, współpraca ze specjalistami w zakresie wspierania psychologiczno-pedagogicznego i edukacyjno-terapeutycznego),
- pomoc mieszkaniową (w uzyskaniu mieszkania, organizowaniu drobnych remontów, napraw, kształtowanie właściwych relacji z sąsiadami),
- zapewnienie dzieciom i młodzieży z głębokim upośledzeniem dostępu do zajęć rewalidacyjnych i rewalidacyjno-wychowawczych, jeżeli nie mają ich zapewnionych.
Specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi (ale także usługi specjalistyczne dla pozostałych grup) są świadczone przez osoby posiadające kwalifikacje do wykonywania zawodu: m.in. psychologa, pedagoga, logopedy, pracownika socjalnego, terapeuty zajęciowego, asystenta osoby niepełnosprawnej lub innego zawodu dającego wiedzę i umiejętności pozwalające świadczyć te usługi (§3 ust. 1 rozporządzenia). Dodatkowo, specjaliści świadczący usługi dla osób z zaburzeniami psychicznymi muszą posiadać co najmniej półroczny staż: m.in. w szpitalu psychiatrycznym, w środowiskowym domu samopomocy, domu pomocy społecznej dla osób z upośledzeniem umysłowym, placówce terapii lub placówce oświatowej, do której uczęszczają dzieci z zaburzeniami rozwoju lub upośledzeniem umysłowym. Usługi dla osób z zaburzeniami psychicznymi mogą także świadczyć osoby, które nabyły doświadczenie pracując już w ramach tego rodzaju usług (§3 ust. 2 rozporządzenia).
POBYT I USŁUGI W DOMU POMOCY SPOŁECZNEJ
Dom pomocy społecznej jest placówką świadczącą usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające, rehabilitacyjne i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu. Skierowanie do domu pomocy społecznej przysługuje osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, której nie można zapewnić w formie usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania przez rodzinę i Gminę.
Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny, do wysokości średniego kosztu utrzymania w danym roku. Mieszkaniec opłaca pobyt w domu w wysokości nie wyższej niż 70% swojego dochodu.
Obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:
- mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy, z dochodów dziecka,
- małżonek, zstępni przed wstępnymi,
- gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej,
- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.
W przypadku niewywiązywania się osób, z obowiązku opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej, opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gminie przysługuje prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków.
ZASIŁEK CELOWY W FORMIE BILETU KREDYTOWANEGO
Bilet kredytowany jest rodzajem zasiłku celowego w formie niepieniężnej. Może być przyznany osobom bez dochodu lub z bardzo niskim dochodem, które muszą udać się do innej miejscowości celem załatwienia ważnych spraw rodzinnych lub urzędowych. Bilet kredytowany jest świadczeniem, którego wydanie nie wymaga decyzji administracyjnej. Jednak w przypadku odmowy przyznania biletu kredytowanego ustawa wymaga wydania decyzji administracyjnej, bez konieczności przeprowadzenia wywiadu środowiskowego.
POMOC NA EKONOMICZNE USAMODZIELNIENIE
Osobie albo rodzinie gmina może przyznać pomoc w formie pieniężnej lub rzeczowej, w celu ekonomicznego usamodzielnienia. Pomoc w formie pieniężnej w celu ekonomicznego usamodzielnienia może być przyznana w formie jednorazowego zasiłku celowego lub nieoprocentowanej pożyczki.
Pomoc w celu ekonomicznego usamodzielnienia może być również przyznana w formie rzeczowej.
OPŁACANIE SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE EMERYTALNE I RENTOWE
Składka na ubezpieczenie emerytalne i rentowe opłacane jest za osobę, która zrezygnuje z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad długotrwale lub ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie niezamieszkującą matką, ojcem lub rodzeństwem.
Składka na ubezpieczenie emerytalne i rentowe opłacana jest od kwoty kryterium dochodowego w rodzinie, jeżeli dochód na osobę w rodzinie osoby opiekującej się nie przekracza 150% kwoty kryterium dochodowego na osobę w rodzinie i osoba opiekująca się nie ma ubezpieczenia z innych tytułów oraz nie pobiera emerytury lub renty.
OPŁACANIE SKŁADKI NA UBEZPIECZENIE ZDROWOTNE
Opłacanie składki na ubezpieczenie zdrowotne przysługuje osobie bezdomnej objętej indywidualnym programem wychodzenia z bezdomności zgodnie z przepisami ustawy o pomocy społecznej, osobie pobierającej zasiłek stały, osobie objętej indywidualnym programem zatrudnienia socjalnego w oparciu o ustawę o zatrudnieniu socjalnym.
Warunkiem objęcia ubezpieczeniem i opłacanie składki jest niepodleganie przez te osoby obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu.
MIESZKANIE CHRONIONE
Mieszkanie chronione jest formą pomocy społecznej przygotowującą osoby tam przebywające, pod opieką specjalistów, do prowadzenia samodzielnego życia lub zastępującą pobyt w placówce zapewniającej całodobową opiekę. Mieszkanie chronione zapewnia warunki samodzielnego funkcjonowania w środowisku, w integracji ze społecznością lokalną.
Osobie, która ze względu na trudną sytuację życiową, wiek, niepełnosprawność lub chorobę potrzebuje wsparcia w funkcjonowaniu w codziennym życiu, ale nie wymaga usług w zakresie świadczonym przez jednostkę całodobowej opieki, w szczególności osobie z zaburzeniami psychicznymi, osobie opuszczającej pieczę zastępczą w rozumieniu przepisów o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, zakład dla nieletnich, a także cudzoziemcowi, który uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy, może być przyznany pobyt w mieszkaniu chronionym.
SPRAWIENIE POGRZEBU
Sprawienie pogrzebu przysługuje osobom samotnym, bezdomnym z terenu Gminy Bukowina Tatrzańska Sprawienie pogrzebu odbywa się w sposób ustalony przez Gminę zgodnie z Uchwałą NR XLI/300/2017 Rady Gminy Bukowina Tatrzańska z dnia 29 sierpnia 2017 r. w sprawie określenia zasad sprawienia pogrzebów oraz zwrotu kosztów pogrzebów realizowanych przez Gminę Bukowina Tatrzańska.